مدل اولویت بندی طرح های سرمایه گذاری با استفاده از تصمیم گیری سلسله مراتبی در شرایط عدم قطعیت؛ مطالعه موردی: مکان یابی احداث کارخانه

یکی از راه های اولویت بندی طرح های سرمایه گذاری، استفاده از روش های تصمیم گیری است. مدل های تصمیم گیری اغلب در شرایط قطعی توسعه یافته اند؛ در حالی که در دنیای واقعی اغلب با شرایط عدم قطعیت مواجه هستیم. در تصمیم گیری سلسله مراتبی، یکی از گام های اصلی تعیین وزن معیارها و پس از آن، محاسبه وزن گزینه ها با توجه به معیارهای تعیین شده است. یکی از ساده ترین و متداول ترین راه های تعیین وزن معیارها و گزینه ها، استفاده از ماتریس مقایسه های زوجی است. رویکرد اصلی در این مقاله، استفاده از ماتریس مقایسه های زوجی بازه ای است که نسبت به روش های کلاسیک واقعی تر است. در این مقاله دو مدل تصمیم گیری با عنوان های برنامه ریزی آرمانی لکسیکوگرافی (lgp) و برنامه ریزی آرمانی لگاریتمی دو مرحله ای (tlgp) برای وزن دهی و اولویت بندی گزینه ها ارائه شده است. این دو مدل از نوع روش های تصمیم گیری سلسله مراتبی در شرایط عدم قطعیت است. سپس هر یک از این روش ها با استفاده از یک مثال واقعی (اولویت بندی طرح های سرمایه گذاری در احداث کارخانه) حل شده و نتایح آن با روش فرآیند تحلیلی سلسله مراتبی در شرایط قطعی مقایسه شده است.